udazkenean hitzak ere erortzen direlako.

Bere oinak eutsiko dituen lurrik ez dagoelako hasi du nire gorputzak goranzko bidea, pisuaren pisuz.  
Eta ikusi nola hausten den…

Erruz hasiko dira hostoak erortzen laister, 
keinu isilez, ni seduzitzeko asmoz edo.  

Eta Lurrak hala nahi badu, bueltatuko naiz orduan nire gorputza eutsiko duen nonbaitera, 
edo norbaitengana, nork daki.

Jantzi nazala berak udaberrian, berriz ere erruz haziko diren loreekin, 
hauen usainekin leher nadin, 
ferekaz fereka. 
Nik merezi ez badut ere, nire gorputzak baduelako begirada beharrik. 
Sarritan, laztan beharrik ez eta begirada huts batek jartzen dituelako gorputzak dantzan, pisuaren pisuz, 
gorantz.