Lurra kendu dizu oinen azpitik. 
Ez dakizu nork. Ez dakizu zerk. 
Hitzik gabe, zain zaude. 
Lurraren zain. 
Mesedez, bueltatu dadila lurra zu eustera, senti dezatela oin puntek berriz ere eusten zintuen lur hori, senti ditzala lurrak zure oinak bere erraietan. 
Zain eta hitzik gabe jarraitzen duzu. 
Barrenak nahastuta, dantzan. Dantzan?
Eta bihotza eztarrian, ia ahoan, 
min emateraino. 
Lurrik gabe, hitzik gabe, bihotzik gabe, 
dantzan. Dantzan?
Dantzan, norekin?
Hori omen da maitemintzea. 
Hortzak garbitzea, bazkaldu aurretik. 
Lurrik gabe, oinak dantzan dauzkazula, hortzak garbitzea bazkaldu aurretik. 
Minez, ia bihotzik gabe, hortzak garbitzea bazkaldu aurretik. 
Hori omen da maitemintzea. 
Baina, maitemindu...norekin?zerekin?
Maitemindu, zertarako?
Zertarako maitemindu, udaberri faltsuen krudeltasun eta hauskortasunarekin min hartzeko ez bada. 
Min. Eta min....baina beti dantzan.
Dantzan?