uholdeka.

Nekatuta nago,
nekatu naiz betikotasunaz.
Nekatuta nagoenean
motzago egiten zaizkit egunak,
gauak luzeago bihurtzeko.

Gainera,
zapaltzen ari naizen lurra hauskorra da.
Eta erortzeko beldurrez esnatu naiz gaur.
Beldur naizenean biluzik sentitzen naizela,
hutsik, hauskor.
Oinen azpian dagoen lur hori bezain hauskor.

Betazalak itxi egiten zaizkidala,
azalaz barne dagoena baino ikus ez dezaten begiek.
Erotzen diren arte.
Baina eromenari heltzen badiot ez da ero nagoelako,
premia dudalako baizik.

Nekatuta nagoenean mundua korapilatzen zait eztarrian, uholdeka. 
Beldur naizenean mundua korapilatzen zait eztarrian, uholdeka.
Erotzen naizenean mundua korapilatzen zait eztarrian, uholdeka.


Baina eskerrak ez zaidan oihu egiten ahaztu. 
Oihu ere uholdeka egiten dudala oraindik. Eta eskerrak.